تماشاچی -در ابتدای لیگ نوزدهم تیم
پرسپولیس با سرمربیگری گابریل کالدرون نتایج چندان مطلوبی را کسب نکرد و همین اتفاق مصادف شد با اعتراضات شدید اعضای مختلف این باشگاه و در این میان مدیرعامل وقت سرخپوشان یعنی محمدحسن انصاری‌فرد و کاپیتان تیم، سیدجلال حسینی بیشتر از سایرین شاکی بودند.
این عزیزان برای منحرف کردن ذهن هواداران فوتبال و لاپوشانی نقاط ضعف خود به زمین و زمان اتهام زدند و قویاً مدعی شدند که تمام ارکان فوتبال در تلاشند تا مانع قهرمانی پرسپولیس در لیگ نوزدهم شوند.
اما در پایان و برخلاف ادعاهای مطرح شده این تیم پرسپولیس بود که موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ نوزدهم شد!
البته در فاصله اتهام زنی های دوستان پرسپولیسی و کسب چهارمین قهرمانی متوالی در لیگ اتفاقات عجیب و غریبی نیز اتفاق افتاد : جدایی یا بهتر بگوییم فراری دادن
استراماچونی، انتقال
گل محمدی از
شهرخودرو به پرسپولیس با اعمال فشار به باشگاه مشهدی، هوایی کردن قلعه نویی با پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی، گرفتن اسکوچیچ از تیم آماده
صنعت نفت و انتصاب وی به عنوان سرمربی تیم ملی و چندین مورد دیگر از جمله اتفاقات مذکور در لیگ نوزدهم بودند.
اما چرا ما این موضوع تکراری را مطرح کردیم؟
پس از قهرمانی پرسپولیس در لیگ نوزدهم تمام اعضای این باشگاه فقط از قدرت فنی تیم خود سخن می‌گفتند و به کلی اتهاماتی که اول فصل به زمین و زمان نسبت داده بودند را فراموش کردند.
بر این اساس نیاز است که به این عزیزان پرسپولیسی یک نکته مهم را یادآور شویم:
اگر تیم پرسپولیس در چهار دوره قبل بر اساس توانایی فنی خود موفق به کسب عنوان قهرمانی شد امسال هم با توجه به ظرفیتی که تا به اینجا داشته در جایگاه دهم جدول رده بندی قرار دارد و فعلاً لایق قرارگیری در همین رتبه است. اما اگر بنابر اظهارات مربی و بازیکنان پرسپولیس پس از بازی با
سپاهان و همچنین بیانیه اعتراضی که شب گذشته باشگاه منتشر کرد، اراده ای مبنی بر موفق نشدن قرمزپوشان در لیگ وجود دارد پس می‌توان نتیجه گرفت که قهرمانی های گذشته پرسپولیس هم مسئله دار بوده است.
نیاز است تا این موضوع را برای دوستان پرسپولیسی روشن کنیم و بگوییم در لیگی که می‌شود با اعمال نفوذ جلوی نتیجه گیری یک تیم را گرفت پس در همان لیگ فاسد می‌توان قهرمان را پیشاپیش مشخص کرد و با استفاده از دست‌های پشت پرده هر کاری در سطح اول فوتبال ایران شدنی است.
حالا دیگر قضاوت می‌ماند با خود دوستانی که این موضوعات را مطرح می‌کنند و روش کار خود را بر اساس اتهام زنی به دیگران گذاشته اند.
بهتر است به همان اندازه که در مواقع پیروز از قدرت خود سخن می‌گوییم در مواقع شکست نیز به حفره‌های تاکتیکی خود اشاره کنیم و در حرف و عمل خود ثبات داشته باشیم.